แฟแร็นตส์ ซาลอชี
แฟแร็นตส์ ซาลอชี | |
|---|---|
 ซาลอชี เมื่อ ค.ศ. 1944 | |
| ผู้นำแห่งชาติ | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 – 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 | |
| ก่อนหน้า | มิกโลช โฮร์ตี (ในฐานะผู้สำเร็จราชการแห่งฮังการี) |
| ถัดไป | สภาแห่งชาติชั้นสูง (ในฐานะองค์คณะประมุขแห่งรัฐ) |
| นายกรัฐมนตรีฮังการี | |
| ดำรงตำแหน่ง 16 ตุลาคม ค.ศ. 1944 – 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 | |
| ก่อนหน้า | เกซอ ลอกอโตช |
| ถัดไป | เบ-ลอ มิกโลช |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 06 มกราคม ค.ศ. 1897 ก็อชชอ ราชอาณาจักรฮังการี จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ปัจจุบันคือกอชิตเซ ประเทศสโลวาเกีย) |
| เสียชีวิต | 12 มีนาคม ค.ศ. 1946 (49 ปี) บูดาเปสต์ สาธารณรัฐฮังการี |
| สาเหตุการเสียชีวิต | การประหารชีวิตด้วยการแขวนคอ |
| พรรคการเมือง | พรรคแอร์โรว์ครอสส์ |
| คู่สมรส | กิแซ็ลลอ ลุตซ์ |
| วิชาชีพ | ทหาร นักการเมือง |
| รางวัล | เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงกุฎเหล็ก ชั้นที่ 3 |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  ออสเตรีย-ฮังการี (ค.ศ. 1915–1918)  ราชอาณาจักรฮังการี (ค.ศ. 1920–1935) |
| สังกัด |  กองทัพออสเตรีย-ฮังการี กองทัพราชอาณาจักรฮังการี |
| ประจำการ | ค.ศ. 1915–1935 |
| ยศ | พันตรี |
| บังคับบัญชา | กองพลน้อยผสมโฮนเวดที่ 1 |
| ผ่านศึก | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง |
แฟแร็นตส์ ซาลอชี (ฮังการี: Szálasi Ferenc; 6 มกราคม ค.ศ. 1897 – 12 มีนาคม ค.ศ. 1946) เป็นนายทหารและนักการเมืองชาวฮังการี ผู้เป็นหัวหน้าพรรคแอร์โรว์ครอสส์และดำรงตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลฮังการีในระหว่างการยึดครองประเทศของนาซีเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ซาลอชีเป็นนายทหารคนสำคัญของกองทัพออสเตรีย-ฮังการีในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ต่อมาเมื่อ ค.ศ. 1925 เขากลายเป็นทหารเสนาธิการของราชอาณาจักรใหม่ภายใต้มิกโลช โฮร์ตี ผู้สำเร็จราชการแห่งฮังการี ในช่วงแรก ซาลอชีไม่สนใจการเมืองแต่มีแนวคิดฝ่ายขวาชาตินิยมสุดโต่งในช่วงต้นทศวรรษ 1930 และเริ่มสนับสนุนอุดมการณ์เรียกร้องดินแดนชนชาติฮังการี (Hungarian irredentism) อย่างแข็งขัน จากนั้นใน ค.ศ. 1937 ซาลอชีได้ก่อตั้งพรรคชาติสังคมนิยมฮังการี โดยเขาลาออกจากราชการทหารและอุทิศตนให้กับการเมืองอย่างเต็มที่ เขาได้รับการสนับสนุนอย่างมากผ่านโครงการชาตินิยมหัวรุนแรงและต่อต้านชาวยิว ในขณะที่ผู้ติดตามของเขาเริ่มมีแนวคิดสุดโต่งมากขึ้น นำไปสู่การจับกุมซาลอชีใน ค.ศ. 1938 ในระหว่างการจองจำ เขาได้ประกาศตนเป็นหัวหน้าพรรคแอร์โรว์ครอสส์ ซึ่งกลายเป็นกองกำลังทางการเมืองที่ทรงอำนาจมากที่สุดพรรคหนึ่งในประเทศ ซาลอชีได้รับนิรโทษกรรมใน ค.ศ. 1940 แต่ต้องดำเนินกิจกรรมพรรคอย่างลับ ๆ หลังจากโฮร์ตีสั่งห้ามพรรคแอร์โรว์ครอสส์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ภายหลังการยึดครองฮังการีของเยอรมนีในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1944 และการขับไล่โฮร์ตีในเดือนตุลาคม ปีเดียวกัน ซาลอชีจึงได้รับตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลและประมุขแห่งรัฐ รัฐบาลหุ่นเชิดฝักใฝ่นาซีของเขาเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "รัฐบาลเอกภาพแห่งชาติฮังการี" อยู่ในการครอบงำของสมาชิกพรรคแอร์โรว์ครอสส์ ระบอบการปกครองของเขาได้ประกาศกฎอัยการศึก มีส่วนร่วมในความพยายามทำสงครามของเยอรมนี และสนับสนุนฮอโลคอสต์ในฮังการี ซึ่งเป็นสิ่งที่โฮร์ตีได้กีดกันมาโดยตลอด กองกำลังติดอาวุธของเขามีส่วนรับผิดชอบต่อการฆาตกรรมชาวยิวในฮังการี 10,000–15,000 ราย[1]
รัฐบาลไส้ศึกของซาลอชีมีอำนาจอยู่จำกัดภายในกรุงบูดาเปสต์และบริเวณใกล้เคียง ซึ่งดำรงอยู่เพียง 163 วัน เมื่อรัฐบาลของเขาต้องเผชิญหน้ากับการรุกรานของกองทัพโซเวียตและโรมาเนีย ซาลอชีพร้อมด้วยคณะรัฐมนตรีจึงลี้ภัยออกนอกประเทศชั่วครู่ก่อนการล้อมบูดาเปสต์จะเกิดขึ้น เขาถูกทหารอเมริกาจับกุมที่ออสเตรียในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1945 และกลับสู่ฮังการีเพื่อดำเนินการพิจารณาคดี รัฐบาลเอกภาพแห่งชาติซึ่งได้ย้ายไปที่มิวนิกจึงยุบเลิกลงอย่างเป็นทางการในวันต่อมา ศาลประชาชนในบูดาเปสต์ได้ตัดสินว่าเขามีความผิดฐานก่ออาชญากรรมสงครามและกบฏต่อแผ่นดิน และถูกตัดสินประหารชีวิตด้วยการแขวนคอเมื่อวันที่ 12 มีนาคม ค.ศ. 1946
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Patai, Raphael (1996). The Jews of Hungary: History, Culture, Psychology. Detroit: Wayne State University Press. p. 730. ISBN 0-8143-2561-0.
เอกสารและหนังสืออ่านเพิ่ม
[แก้]- Cohen, Asher. “Continuity in the Change: Hungary, 19 March 1944.” Jewish Social Studies 46, no. 2 (1984): 131–44. http://www.jstor.org/stable/4467252.
- Cohen, Asher. "Some Socio-Political Aspects of the Arrow Cross Party in Hungary." East European Quarterly 21.3 (1987): 369+
- Deak, Istvan. "Collaborationism in Europe, 1940–1945: The Case of Hungary." Austrian History Yearbook 15 (1979): 157–164.
- Deák, István. "A fatal compromise? The debate over collaboration and resistance in Hungary." East European Politics and Societies 9.2 (1995): 209–233.
- Deák, István. “Hungary” in Hans Rogger and Egon Weber, eds., The European Right: A Historical Profile (1963) pp. 364–407.
- Herczl, Moshe Y. Christianity and the Holocaust of Hungarian Jewry (1993) pp 79–170. online
- Lackó, M. Arrow-Cross Men: National Socialists 1935–1944 (Budapest, Akadémiai Kiadó 1969).
- Fiala-Marschalkó: Vádló bitófák. London: Süli, 1958
- Rozsnyói, Á. “October Fifteenth, 1944: (History of Szálasi’s Putsch).” Acta Historica Academiae Scientiarum Hungaricae 8, no. 1/2 (1961): 57–105. http://www.jstor.org/stable/42554680.
- Thomas, Dr. Nigel, and, Szabo, Laszlo Pal (2008). The Royal Hungarian Army in World war II. New York: Osprey Publishing. p. 48. ISBN 978-1-84603-324-7.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]| ก่อนหน้า | แฟแร็นตส์ ซาลอชี | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| มิกโลช โฮร์ตี (ผู้สำเร็จราชการแห่งฮังการี) |
|
ผู้นำแห่งชาติ (ค.ศ. 1944 – ค.ศ. 1945) |
|
สภาแห่งชาติชั้นสูง |
| เกซอ ลอกอโตช |
|
นายกรัฐมนตรีฮังการี (ค.ศ. 1944 – ค.ศ. 1945) |
|
เบ-ลอ มิกโลช |
| แฟแร็นตส์ ร็อยนิสส์ |
|
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศาสนาและการศึกษา (ค.ศ. 1945) |
|
เกซอ แตแลกี |
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
